top of page

Koncepcja pracy przedszkola

 

„Ochrona bierze swoją nazwę od chronienia,

zachowywania i szanowania świętych

obyczajów rodzinnych

i jest dla owej najmniejszej braci Chrystusowej

jakoby pospólnym domkiem macierzyńskim...”

 

bł. Edmund Bojanowski

 

 

SPIS TREŚCI:

 

  1. Podstawy prawne i źródła opracowania koncepcjiInformacja o przedszkolu (koncepcja pedagogiki wg bł. Edmunda Bojanowskiego)

  2. Personel i baza przedszkola

  3. Misja przedszkola

  4. Wizja przedszkola

  5. Cele główne przedszkola wynikające z misji i wizji

  6. Procedury osiągania celów

  7. Specyfika wychowania w ochronce

  8. Stosowane zasady wychowania

  9. Obowiązujące normy zachowań

  10. Stosowane systemy motywacji

  11. Zasady współpracy z rodziną i podejmowane zadania

  12. Model absolwenta

  13. Model wychowawcy

  14. Patronat dni tygodnia w ochronce

  15. Zestaw programów

  16. Obrzędowość i uroczystości ochronki

  17. Kierunki działań (priorytety na lata 2011/2012 do 2014/2015)

  18. Zakończenie

1. PODSTAWY PRAWNE I ŹRÓDŁA OPRACOWANIA KONCEPCJI

Podstawa prawna:

  • Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o Systemie Oświaty (Dz.U. 1991 nr 95 poz. 425)

  • Karta Nauczyciela z dn. 26 stycznia 1982r. ( Dz. U. z 2006rnr 97, poz. 674 z późn. zm.).

  • Rozporządzenia MEN z dnia 7 października 2009r. w sprawie nadzoru pedagogicznego (Dz. U. Nr 168, poz. 1324)

  • Rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z 2009 r. Nr 4 poz. 17)

 

Źródła opracowania koncepcji:

  • Załącznik do Rozporządzenia MEN z dnia 7 października 2009r. w sprawie nadzoru pedagogicznego (Dz.U. Nr 168, poz. 1324)

  • Podstawa programowa wychowania przedszkolnego dla przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz innych form wychowania przedszkolnego

  • Załącznik do Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. (Dziennik Ustaw z dnia 15 stycznia 2009 r. Nr 4, poz. 17)

  • Statut Przedszkola Niepublicznego Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP NP w Olszanie114

  • Charyzmat Sióstr Służebniczek Starowiejskich zgodnie z Konstytucjami Zgromadzenia Sióstr Służebniczek

  • Pierwsza Reguła Zgromadzenia Służebniczek

2. INFORMACJA O PRZEDSZKOLU

 

  • Nasze przedszkole - Przedszkole Niepubliczne Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP NP w Olszana 114 funkcjonuje w budynku będącym własnością Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP NP dostosowanym do potrzeb dziecka.

  • Przedszkole potocznie zwane jest OCHRONKĄ.

  • Organem prowadzącym jest Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NMP NP z siedzibą w Tarnowie, ul. Mościckiego 18.

  • Nadzór Pedagogiczny nad Ochronką sprawuje MAŁOPOLSKI KURATOR OŚWIATY ODDZIAŁ w Nowym Sączu.

 

 

Przedszkole nasze jest przedszkolem katolickim nastawionym na wychowanie w duchu wartości i zasad przekazywanych przez Kościół katolicki. Podstawą realizowanego procesu wychowawczo-dydaktycznego jest odniesienie się do treści pedagogiki personalistycznej, koncepcji integralnego wychowania Stefana Kunowskiego i koncepcji pedagogicznej bł. Edmunda Bojanowskiego oraz charyzmatu Sióstr Służebniczek, którym jest służba dzieciom, ubogim i chorym, wiedza i praktyka pedagogiczna wynikającaz tradycji i współczesnej działalności oświatowej, jak też opiekuńczo-wychowawczej Zgromadzenia.

 

Koncepcja pedagogiczna bł. Edmunda Bojanowskiego oparta jest na wartościach chrześcijańskich, uwzględniając indywidualne potrzeby i możliwości rozwojowe małego dziecka. Uważał on, że najważniejszym celem wychowania jest, „ Aby człowiek stał się obrazem i podobieństwem Boga na ziemi”, dlatego też w tym kierunku zmierzały jego metody wychowawcze i cały program. Aby człowiek mógł ten cel osiągnąć najpierw musi być umiejętnie, stopniowo przygotowany poprzez rozwój wrodzonych zadatków i wprowadzony w świat wartości poprzez wychowanie, by z czasem sam przyjął odpowiedzialność za swój rozwój.Dla Bojanowskiego wychowanie, to proces kształtowania osobowości wychowanków poprzez wprowadzenie ich w świat wartości religijnych, moralnych, społecznych i kulturalnych.

 

Działalność pedagogiczną oparł na oddziaływaniu środowiska społecznego, jego historii, tradycji, kultury, jak i na wrodzonych zadatkach osoby. Przyczyny sprawcze i wzorce wychowania odkrywa w religii, naturze i historii. Wszystko zaś łączy z rytmem przyrody. W takim, bowiem kontekście widzi człowieka, cel, sens i wartość jego życia, jego kondycję fizyczna i duchową, środowisko jego życia i działania.W swojej koncepcji pedagogicznej wskazywał, że najważniejsze jest dziecko, które opisuje fizycznie, umysłowo i obyczajowo.

 

Według niego dziecko - to osoba posiadająca swą wielką godność, którą należy otoczyć szacunkiem i ze względu, na którą należy podejmować działania. Ma ono prawo do otrzymania należnego wychowania w procesie, którego staje się w pełni człowiekiem, czyli obrazem i podobieństwem Boga na ziemi.

 

Bojanowski zwraca też uwagę na prawdę o tym, że we wczesnych latach życia człowiek jest narażony na zagrożenia. Stąd potrzebuje ze strony dorosłych nie tylko pomocy w pełnym rozwoju, ale także ochrony przed niebezpieczeństwami. Przynaglony światłem nadprzyrodzonej wiary, wypracował własną metodę wychowawczą, którą polecił stosować w prowadzonych przez siostry przedszkolach.

 

3. PERSONEL I BAZA PRZEDSZKOLA

 

Personel przedszkola:

  • Przedszkole posiada wykwalifikowaną, kompetentną, zaangażowaną i odpowiedzialną kadrę pedagogiczną, która dba o swój rozwój zawodowy poprzez udział w różnych formach doskonalenia, studiowanie literatury pedagogicznej, poszukiwanie ciągle nowych rozwiązań edukacyjnychi wychowawczo – opiekuńczych.

  • Kadra Pedagogiczna jest wspierana przez personel obsługi.

  • W przedszkolu jest przeprowadzana przez psychologa i logopedę, diagnoza gotowości szkolnej oraz diagnoza dla dzieci z zaburzeniami mowy.

 

Baza:

  • Przedszkole nasze mieści się na parterze budynku jednorodzinnego będącego Domem Zakonnym Sióstr Służebniczek, które są właścicielem budynku.

  • W skład pomieszczeń przedszkola wchodzi 1 sala zajęć, łazienka, szatnia, kancelaria, kuchnia z odpowiednim zapleczem.

  • Rozkład i urządzenie poszczególnych pomieszczeń pozwala na dobre zorganizowanie pracy dydaktyczno-wychowawczo-opiekuńczej.

  • Sale wyposażone są w różnorodne pomoce dydaktyczne, kąciki zabaw oraz zabawki umożliwiające wszechstronny rozwój i integrację dzieci.

  • Wszystkie środki dydaktyczne, materiały, przybory i narzędzia do zajęć i zabaw umieszczone są w określonych, łatwo dostępnych miejscach.

  • Materiały dydaktyczne zostały przygotowane zgodnie z określonymi regułami: stopniowanie trudności, przechodzenie od materiału konkretnego do bardziej abstrakcyjnego, wyzwalanie różnych form aktywności, kontrola błędów umożliwiająca samodzielne poszukiwanie rozwiązań, etc.

  • Przedszkole do pełniejszej formacji religijnej dzieci korzysta z kaplicy domu zakonnego.

  • Przedszkole posiada plac zabaw z urozmaiconym, nowoczesnym sprzętem rekreacyjnym, ciągle modernizowanym.

  • Teren przedszkola jest w całości ogrodzony.

 

4. WIZJA PRZEDSZKOLA – OCHRONKI

 

Ochrona, czyli urzeczywistnianie wartości, w tym głównie budowanie chrześcijańskiego systemu wartości poprzez przekazywanie ich w procesie integralnego wychowania dziecka, zachowywaniu tradycji i wsparciu rodziny dla moralnego odradzania i zachowania tożsamości narodu.

 

 

5. MISJA PRZEDSZKOLA – OCHRONKI

 

  • Integralne wychowanie dzieci w wieku przedszkolnym w odniesieniu do chrześcijańskiej hierarchii wartości z uwzględnieniem możliwości i potrzeb miejsca i czasu.

  • Nauczanie oraz kształcenie umiejętności istotnych dla wychowania osobowości ukierunkowanych na wartości najwyższe – prawda, dobro, piękno, zatroskanych o dobro wspólne i gotowych podjąć wysiłek odpowiedzialności za siebie i innych bazując na konkretnych ideałach i wzorach osobowych czerpanychz Biblii, historii, tradycji i współczesności.

  • Współpraca z rodziną w procesie wychowania dziecka oraz wsparcie rodziców pełnieniu ich funkcji opiekuńczych i wychowawczych.

  • Propagowanie wartości społecznych, moralnych, religijnych, narodowych, rodzinnych i kulturowych w środowisku i wdrażanie do ich urzeczywistniania oraz angażowanie rodziców w życie ochronki,w funkcjonowanie różne formy zaangażowania rodzin w uroczystości religijne, patriotycznei okolicznościowe, w spotkania integracyjne, rekreacyjne i formacyjne.

  • Współpraca ochronki z innymi instytucjami i organizacjami.

6. SPECYFIKA WYCHOWANIA W OCHRONKACH

 

„Dzieci, jako najdroższy skarb Pana Jezusa niech z miłością pielęgnują dokładając wszelkich starań, aby w młodziutkie umysły wkorzeniać gruntowne poznanie Chrystusa i miłość Boga”

(bł. Edmund Bojanowski)

 

Specyfika ta wyraża się w:

  • Bazując na bogatej koncepcji pedagogicznej Bojanowskiego cały proces wychowania w ochronce określamy, jako ochronę.Ochrona, jak mówił Bojanowski, to tyle, co: „ochranianie, szanowanie, oszczędzanie, całość, nienaruszalność, schronienie, zachowanie”.

  • Za główny cel naszej pracy stawiamy budowanie chrześcijańskiego systemu wartości przekazywanychw procesie integralnego wpływu wychowawczego (wychowanie religijne, moralne, patriotyczne łącznie z wychowaniem fizycznym, umysłowym i społecznym) z zachowaniem tradycji narodowych, ludowych i ścisłą współpracą z rodziną wychowanków.

  • W całokształcie naszej pracy gdyż na pierwszym miejscu stawiamy dziecko i jego dobro, uwzględniając potrzeby i możliwości rozwojowe. Szanując jego prostotę, zgodnie z zasadą: im mniejsze dziecko tym więcej zabaw, stopniowo wprowadzamy zajęcia praktyczne i dydaktyczne. Tak, więc w tym okresie dominuje spontaniczna zabawa, w czasie, której dziecko przyswaja sobie najwięcej umiejętnościi wiadomości. Zabawa, jako podstawowa działalność dziecka jest wykorzystywana również podczas zajęć, jako jego aktywne i twórcze uczestnictwo w przyswajaniu poznawanych treści.

  • Działaniach, które podejmują Siostry w poczuciu pełnienia misji służby wartościom, zmierzając do ochrony i urzeczywistniania wartości oraz godności osoby wychowanka poprzez odkrywanie i rozwijanie jego darów nadprzyrodzonych i naturalnych w odniesieniu do rzeczywistości, w jakiej żyje i do jakiej zmierza.

  • Pracy wychowawczo – dydaktycznej i opiekuńczej nastawionej na udział w szeroko pojętych działaniach integracyjnych dotyczących zróżnicowania, co do stanu zdrowia, sprawności, statusu społecznego, materialnego oraz różnic pokoleniowych.

  • Na uwagę zasługuje planowanie planu pracy zgodnie z kalendarzem liturgicznym oraz przeżywaniem poszczególnych dni tygodnia pod hasłem konkretnego Patrona dnia.

  • W specyfice klimatu wychowawczego i wynikające z niego konsekwencje dla osób pracującychi całych środowisk związanych z przedszkolem.W zakresie tych oddziaływań w przedszkolu, który przekracza wymiar jedynie widzialny, rozszerzając się na wymiar łaski i transcendencji, w tym także na ideały i wartości związane z życiem codziennym,a dotykające tajemnicy świętych obcowania i nadprzyrodzoności.

7. CELE GŁÓWNE PRZEDSZKOLA - OCHRONKI

 

  • Wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnychw codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji;

  • Budowanie systemu wartości, opartego na zasadach chrześcijańskich, w tym wychowywanie dzieci tak, żeby orientowały się w tym, co jest dobre, a co złe;

  • Rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, niezbędnych w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosłymi;

  • Kształtowanie u dzieci odporności emocjonalnej, koniecznej do radzenia sobie w nowych i trudnych sytuacjach, w tym także łagodnego znoszenia porażek;

  • Troska o zdrowie dzieci i ich sprawność fizyczną;

  • Budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym i technicznym;Wprowadzenie dzieci w świat wartości estetycznych i rozwijanie umiejętności wypowiadania się poprzez muzykę, małe formy teatralne oraz sztuki plastyczne;

  • Kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej (do rodziny, grupy, rówieśniczej i wspólnoty narodowej) oraz postawy patriotycznej;

  • Podtrzymywanie poczucia tożsamości narodowej, etnicznej, językowej i religijnej,

  • Zapewnienie dzieciom lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności i samodzielności.

8. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW

 

Metody stosowane w ochronce:

  • Wśród metod stosowanych w przedszkolu przeważają metody czynne, oparte na działalności dziecka, którym towarzyszą metody percepcyjne i słowne.

  • W procesie wychowawczo- dydaktycznym systematycznie stosowane są metody wychowania i nauczania jako komplementarny układ realizowanych świadomie czynności nauczycieli i dzieci, w którym dokonuje się przekaz wiedzy i działań wychowawczych w celu integralnego rozwoju osobowości wychowanków.

  • Metody i środki wychowania są ściśle dostosowane do indywidualnych możliwości dzieci i ich wieku, tak, by proces wychowania w sposób harmonijny obejmował wszystkie sfery rozwoju.Metody i środki wychowania są ściśle dostosowane do indywidualnych możliwości dzieci i ich wieku, tak, by proces wychowania w sposób harmonijny obejmował wszystkie sfery rozwoju.

  • Zdaniem bł. Edmunda Bojanowskiego: „Zadaniem wczesnego wychowania nie jest żadna nauka szkolna, lecz nauka życia, a dzieci maja być od małości zaprawiane do życia ludzkiego”.

  • Metody wspierające proces wychowawczo-dydaktyczny odwołują się do nowoczesnych koncepcji pedagogicznych i nowatorskich, sprawdzonych metod pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym.

 

Formy pracy:

Rozróżniamy następujące formy pracy z dzieckiem:

  • Z uwagi na dziedzinę życia społecznego, w którym uczestniczy wychowanek: zabawa, sztuka, edukacja, praca;

  • Z uwagi na relacje, w jakie wchodzi wychowanek z innymi osobami: praca z całą grupą, pracaw zespole, praca indywidualna;

 

Uznajemy, że

zabawa jest:  Główną formą działalności człowieka, typową dla wieku dziecięcego. Jako istotny, główny i niezastąpiony rodzaj aktywności dziecka, a zarazem środek jego ekspresji, jest naturalną drogą zaspokajania jego zainteresowań oraz potrzeb: ruchowych, poznawczych, emocjonalnych i społecznych.

 

Stosujemy:

  • Zabawy konstrukcyjne- zaspakajają potrzebę twórczej aktywności dzieci, wzbogacają ich wiedzęo materiałach i konstrukcjach, uczą zmieniać rzeczywistość.

  • Zabawy twórcze zwane naśladowczo- czynnościowymi, czy tematycznymi. Za ich pośrednictwem dzieci wyrażają w sposób twórczy siebie i otaczającą ich rzeczywistość.

  • Zabawy dydaktyczne są przygotowane przez nauczyciela. Służą przede wszystkim uczeniu się dzieci,a głównie rozwojowi ich spostrzegawczości, uwagi, pamięci, myślenia , wzbogaceniu wiedzy i kształtowaniu mowy.

  • Zabawy ruchowe, wywierają szczególnie silny wpływ na rozwój fizyczny dziecka zarazem na rozwój takich cech charakteru jak: śmiałość, wytrwałość, odwaga, wola podejmowania wysiłku w osiągnięciu celu, wiara we własne możliwości i siły.

 

9. STOSOWANE ZASADY WYCHOWANIA:

 

Główna strategią oddziaływań wychowawczych, a w naszej pracy z dziećmi jest strategia świadectwa, która polega na wywołaniu u wychowanków mechanizmu identyfikacji z nauczycielem tzw. personalny symbol wartości. Dzięki tej strategii zwłaszcza Siostry, nauczycielki i wychowawczynie pomagają dzieckuw nabywaniu i urzeczywistnieniu takich samych wartości. Zachodzi to nie tyle przez proces poznania lub przedstawiania wartości, lecz przez ukazywanie życia zgodnego z deklarowanymi wartościami. W Biblii, historii, literaturze i codziennym życiu w umiejętny sposób odnajdujemy zasady i wzory osobowe, tak ważne w wychowaniu.

 

Zgodnie z koncepcją bł. Edmunda Bojanowskiego w naszej ochronce

"Najwyższym celem wychowania jest, aby człowiek stał się obrazem i podobieństwem Boga na ziemi".

 

W realizacji tego celu stosujemy w ochronce odpowiednie zasady wychowania, do których należą:

  • Zasada świadomego i celowego organizowania przez wychowawczynię sytuacji wychowawczych oraz wykorzystanie dla celów wychowawczych codziennych wydarzeń i sytuacji życiowych.

  • Zasada integracji praw i potrzeb związanych z rozwojem dziecka, jego naturą i rozwijanie ich zgodniez celem wychowania.

  • Zasada dbałości o harmonijny rozwój, w którym każda sfera jest jednakowo ważna.Działania wychowawcze w sposób integralny są ukierunkowane na wszystkie sfery rozwoju dziecka.

  • Zasada wykorzystania ważnej roli spuścizny kulturalnej, jako środka wychowawczego.Odwołanie się do polskiej tradycji i kultury wpisuje się w konkretne uwarunkowania i prowadzi do wychowywania we wspólnocie kościelnej, kulturowej, narodowej, dokonując wszczepienia w problematykę czasu, w jakim żyje człowiek.

  • Zasada budowania wspólnoty osób.

  • Zasada pielęgnowania tzw. rytuału ochronki (obrzędowość, zwyczaje związane z przeżywaniem pór dnia, dni tygodnia i pór roku), przybliżającego określone ideały i wartości.

  • Zwraca się w niej uwagę na duchowość, na transcendencję, na egzystencję człowieka wypełnioną wartościami; podkreśla się problem odpowiedzialności, poczucia obowiązku i godności osoby ludzkiej.

  • Zasada integracji wartości kulturalnych z wartościami życia, co powinno zachodzić także na etapie życia wspólnotowego poprzez autentyczne relacje osobowe wychowanków z nauczycielkami.

  • Zasada współdziałania ochronki z rodziną i środowiskiem w procesie integralnego wychowania dziecka.

10. NORMY ZACHOWAŃ OBOWIĄZUJĄCE W PRZEDSZKOLU

 

Normy zachowania się podczas posiłków:

  • Siedzimy w pozycji lekko pochylonej ku stołowi i łyżkę lub widelec spokojnie wkładamy do ust;Jemy w ciszy, tj. nie mlaskamy, nie rozmawiamy, gdyż rozmowa w czasie jedzenia może być przyczyną zadławienia;

  • Jemy z niezbyt otwartymi ustami, powoli (szybkie zjadanie i połykanie jedzenia jest niezdrowei nieeleganckie), każdy kęs dobrze gryziemy i żujemy;

  • Sztućcami i innym sprzętem posługujemy się bezpiecznie i kulturalnie, według ustalonych wzorów;

  • Wycieramy usta serwetką i odkładamy ją na brzeg talerza;

  • Odchodząc od stołu, cicho wstajemy i lekko odsuwamy krzesło, wychodzimy, stawiamy je z powrotem w to samo miejsce i mówimy "dziękuję".

 

Normy zachowania się w łazience:

Mycie rąk:

  • Podwijamy rękawy, aby się nie zmoczyły;

  • Moczymy ręce, aby trochę rozpuściło się mydło, które usuwa brud;

  • Pocieramy namydlone ręce, by wytworzyć pianę, tak, aby każdy palec był umyty;

  • Płuczemy ręce wodą, aby całkowicie zmyć mydło;

  • Otrząsamy ręce z wody nad zlewem, aby nie zamoczyć podłogi;

  • Nie chlapiemy celowo kolegów oraz wszystkiego wokół;

  • Wycieramy bardzo dokładnie dłonie, każdy palec oddzielnie;

  • Na właściwym wieszaku zawieszamy ręcznik lub ręcznik jednorazowy wyrzucamy do pojemnika;

  • Odwijamy rękawy.

 

Myjemy ręce:

  • Zawsze przed posiłkami i po ich spożyciu;

  • Zawsze po wyjściu z toalety;

  • Zawsze po powrocie z podwórka.

 

Higiena potrzeb fizjologicznych:

  • Korzystamy z toalety wyłącznie pojedynczo;

  • Zawsze po sobie spłukujemy toaletę.

 

Normy zachowania się w szatni:

  • Starannie układamy swoją odzież,

  • buty ustawiamy równo w półce;

  • Pamiętamy o kolejności zakładania odzieży przed wyjściem na podwórko (spodnie, jeśli są zmienne, buty sweter, szalik, kurtka, czapka, rękawiczki);

  • Po powrocie z podwórka, przed wejściem do budynku, otrzepujemy buty z piasku, błota, śniegu,a następnie wycieramy buty o wycieraczkę;

  • Przy rozbieraniu się pamiętamy o kolejności zdejmowania odzieży (odwrotnie niż przy ubieraniu);

  • Starannie składamy odzież i odkładamy na swoją półkę.

 

Normy zachowania się w sali zabaw:

  • Używamy słów: proszę, przepraszam, dziękuję;

  • Bieganie w sali jest zabronione;

  • Dzielimy się zabawkami;

  • Staramy się mówić umiarkowanym głosem;

  • Sprzątamy po sobie zabawki, po skończonej zabawie odkładamy je na miejsce.

  • Staramy się nie mówić głośno, gdy:

-Inni cicho pracują;

-Inni się bawią;

-Czytamy i słuchamy;

-Inni odpoczywają.

 

Normy zachowania się w ogrodzie przedszkolnym:

  • Bezpiecznie korzystamy z urządzeń ogrodowych: huśtawek, zjeżdżalni, zestawu rekreacyjnego, piaskownicy i innego sprzętu;

  • Nie popychamy się przy wchodzeniu na zjeżdżalnię i nie podchodzimy do huśtawek będących w ruchu;

  • W ogrodzie poruszamy się bez potrącania innych;

  • W piaskownicy nie sypiemy innych dzieci piaskiem oraz nie wynosimy piasku poza obręb piaskownicy;

  • Nie niszczymy zabawek ogrodowych, a po skończonej zabawie zabieramy je do przedszkola;

  • Nie niszczymy zieleni w ogrodzie i nie rzucamy śmieci na trawnik.

11. SYSTEMY MOTYWACJI STOSOWANE W PRZEDSZKOLU

 

System motywowania dzieci:

  • Ukazywanie dziecku jego mocnych stron.

  • Praca indywidualna z dzieckiem w celu wyrównania braków i dorównania rówieśnikom.

  • Pokazywanie ze dziecko potrafi więcej niż myśli.Dostrzeganie i podkreślanie u dziecka nawet najmniejszych osiągnięć.

  • Dodawanie pewności siebie przez powierzanie dodatkowych zadań adekwatnych do możliwości.

 

System nagradzania dzieci:

  • Pochwała w obecności innych dzieci.

  • Pochwała dla rodziców.

  • Pozwolenie na dodatkowe skorzystanie z atrakcyjnej zabawki.

  • Uczestniczenie w przygotowaniu do zajęć.

  • Okazanie przez nauczyciela akceptacji i pochwały przez przytulenie pogłaskanie po głowie itp.

  • Nagradzanie drobnym upominkiem.

 

System konsekwencji, korygowania niewłaściwych zachowań:

  • Rozmowa z dzieckiem ukierunkowana na rozwiązanie problemu.

  • Omówienie z rodzicami niepokojących zachowań dziecka.

  • Odsunięcie na chwilę dziecka od zabawy.

  • Pozbawienie możliwości korzystania z atrakcyjnej zabawki.

  • Omówienie nagannego zachowania z grupą dzieci.

  • „Krzesełko myślenia”.

 

BADANIE OSIĄGNIĘĆ DZIECI W PRZEDSZKOLU ODBYWA SIĘ NA PODSTAWIE:

  • Prezentacji dokonań dzieci (występy, wystawy);

  • Teczek prac, kart pracy i innych dokumentów;Arkuszy obserwacji rozwoju dziecka;

  • Albumów, kronik, materiałów reportażowych (zdjęcia, filmy itp.);

  • Rozmów.

 

SPOSOBY MONITOROWANIA OSIĄGNIĘĆ NAUCZYCIELI:

  • Nauczyciele stosują ewaluację własnej pracy (samoocenę), jak również zostają poddani ocenie przez dyrektora i rodziców.

  • Badania osiągnięć nauczycieli dokonuje się na podstawie:Ankiet, rozmów z nauczycielami, rodzicami;

  • Hospitacji;

  • Obserwacji prezentowanych przez dzieci umiejętności, wiedzy i postaw;

  • Arkuszy oceny pracy nauczyciela i samooceny nauczyciela;Innych dokumentów obrazujących pracę nauczyciela;

  • Wyniki badania osiągnięć dzieci, nauczycieli, jak również ocena, jakości pracy przedszkola omawiane są na Radach Pedagogicznych analityczno-oceniających odbywających się co pół roku.

12. ZASADY WSPÓŁPRACY Z RODZINĄ

 

Współpraca przedszkola z rodziną, która jest dla dziecka naturalnym środowiskiem wychowawczym,w przekazie systemu norm i wartości, integralnym rozwoju i wychowaniu dziecka oparta jest na następujących zasadach:

 

  • Zasada jasnego informowania rodziców o specyfice wychowania w ochronce, zasadach współpracyz rodziną oraz konsekwentnego ich przestrzegania dla osiągnięcia celu wychowania w ochronce;

  • Zasada pierwszeństwa prawa rodziców do wychowania dzieci (mowa o prawie naturalnym)z uwzględnieniem ich praw rodzicielskich, także w związku z planowaniem działań wychowawczychw ochronce;

  • Zasada pomocniczości polegająca na służbie rodzinie i niesieniu jej pomocy w wychowaniu dziecka;

  • Zasada indywidualnego podejścia do dziecka i jego rozwoju oraz rozwoju wspólnoty osób. Podkreśla się respekt wobec tajemnicy dziecka, a uwzględniając wychowanka, jako pierwszy faktor wychowania, jego wartość, jako osoby;

  • Zasada indywidualnego podejścia do potrzeb, możliwości i problemów rodziny;

  • Zasada współpracy podmiotowej - wypracowywanie wspólnego stanowiska nauczycielki i rodziców wobec dziecka i współdziałanie w procesie jego integralnego wychowania;

  • Zasada rzetelnego i dyskretnego informowania rodziców o postępach dziecka, jego problemachi potrzebach dostrzeganych w trakcie realizacji zadań poprzez rozmowy indywidualne, konsultacje, kąciki dla rodziców, przedstawienie rodzicom podczas rozmów wyników obserwacji i diagnozy dwa razy do roku, spotkania ze specjalistami i respektowaniu postanowień specjalistów odnośnie dziecka.

 

SPOSOBY INFORMOWANIA RODZICÓW O POSTĘPACH EDUKACYJNYCH DZIECI:

 

  • Nauczyciele na początku roku szkolnego informują rodziców o wymaganiach edukacyjnych wynikających z realizowanego przez siebie programu nauczania i wychowania.

  • Nauczyciele zobowiązani są do gromadzenia informacji o dziecku i dokumentowania jego rozwojuw sposób przyjęty w przedszkolu.

  • Informacje o dziecku zawarte są w arkuszach obserwacyjnych, diagnostycznych, innych dokumentach zbieranych przez nauczycieli.

  • Rodzice o postępach edukacyjnych swoich dzieci dowiadują się na zebraniach ogólnych, w trakcie indywidualnych rozmów podejmowanych z inicjatywy nauczyciela lub rodzica.

  • Na życzenie rodzica nauczyciel może napisać opinię o aktualnym stanie rozwoju dziecka.

  • Informację o stanie rozwoju dziecka rodzice otrzymują dwa razy w roku po przeprowadzeniu diagnozy wstępnej i końcowej.

13. MODEL ABSOLWENTA

 

Wychowanie dziecka w naszym przedszkolu, zmierza do ukształtowania wychowanka otwartego na dalszy rozwój i zdolnego w przyszłości do:

  • Akceptacji siebie i swojej życiowej sytuacji, co będzie dla niego inspiracją do odpowiedzialności za własny rozwój (fizyczny, umysłowy i obyczajowy), zmierzający do pełni człowieczeństwa oraz do twórczego przekształcania rzeczywistości, w jakiej żyje.

  • W kształtowaniu swych życiowych postaw jest otwarty na odnoszenie się do wzorców osobowych: biblijnych, świętych, postaci historycznych, osób znaczących.

  • Podejmowania i kształtowania odpowiedzialnych relacji osobowych z ludźmi i z Bogiem w postawie świadomej i ufnej zależności od Boga, wolności, odpowiedzialności i wrażliwości na potrzeby i problemy drugiego człowieka oraz ofiarnej służby wobec młodszych, słabszych, chorych, starszych i ubogich.

  • Wdzięczności wobec Boga i ludzi, pielęgnowania i rozwijania dobra w sobie, z wiarą i nadzieją przeżywając sukcesy życiowe oraz w sposób twórczy pokonując trudności i kryzysy.

  • Oceny swojego postępowania i zmiany niewłaściwych postaw i zachowań, podejmowania trudnychi odpowiedzialnych decyzji zdecydowanie opowiadając się po stronie dobra i świadomie rezygnującz tego, co złe.

  • Otwartości na poznawanie historii, tradycji, kultury narodu, rozwijanie ducha patriotyzmu zachowując tradycje i obyczaje rodzinne, narodowe i religijne.

  • Wrażliwości na piękno natury, którą szanuje, pielęgnuje i ochrania oraz zatroskania o znajomość i rozwój kultury.

  • Doceniania wartości i godności życia swojego i innych, dbania o rozwój duchowy, psychiczny i fizycznyw odniesieniu do perspektywy doczesnej i nadprzyrodzonej.

  • Podjęcia w przyszłości właściwych ról życiowych, obowiązków związanych z nauką, pracą, życiemw rodzinie, społeczeństwie i służenia mu odpowiednio, stosując wiedzę i umiejętności w konkretnych dziedzinach i sytuacjach życia.

14. MODEL WYCHOWAWCY

 

„Słowa nauki nie wystarczą: dzieci, lud, nie słowem, lecz życiem uczyć trzeba jak żyć mają.”(bł. E. Bojanowski)

 

Najważniejszą rolę w procesie integralnego wychowania dziecka pełni wychowawczyni – ochroniarka, która wspiera i oddziałuje przede wszystkim własnym przykładem.

 

Wychowawczyni – ochroniarka w naszym przedszkolu:

  • Jest osobą zintegrowaną zewnętrznie, wewnętrznie (zgodność myśli, słów i czynów, wewnętrzne scalenie) i obyczajowo (świadome i stanowcze czuwanie nad własną dojrzałością, stawianie wymagań sobiei wychowankom.

  • Pełni obowiązki wychowawczyni nie, jako wykonywanie pracy, ale w poczuciu udziału w misji służby wartościomi jest świadoma wagi dawanego przez siebie przykładu życia i pracowitości.

  • Jest osobą kierującą się w życiu wartościami chrześcijańskimi i jest świadoma rangi dawanego świadectwa życia.

  • Zachowuje tradycje i pielęgnuje wartości religijne, rodzinne i narodowe.

  • Ochroniarka – osoba wychowuje dziecko- osobę z miłością i odpowiedzialnością.

  • Okazuje szacunek dla dzieci i ich rodzin.

  • Potrafi przyznać się do błędów, jest człowiekiem godnym zaufania, osobą wytrwałą i konsekwentnąw swoim działaniu.

  • Jest empatyczna rozumie potrzeby innych, wspiera rodziców w ich działaniach wychowawczych.

  • To kreator twórczej i aktywnej postawy dziecka.Umiejętnie dobiera metody i środki wychowania i dostosowuje je do wieku i możliwości dziecka.

  • Jest kompetentna i wykwalifikowana, zaangażowana w pracę z dziećmi.

  • Poszerza swoją wiedzę i zbiera nowe doświadczenia poprzez uczestnictwo w różnych kursachi szkoleniach i w własnej formacji duchowej.

 

SPOSOBY WSPÓŁPRACY ZE ŚRODOWISKIEM LOKALNYM:

  • Podtrzymywanie tradycji organizowania imprez o charakterze otwartym dla społeczności lokalnej.

  • Współpraca z poradnią psychologiczno-pedagogiczną, władzami samorządowymi itp.

  • Włączanie się w organizowane na terenie miasta przedsięwzięcia kulturalne, konkursy oraz udział w niektórych imprezach o charakterze lokalnym i ogólnokrajowym.

15. PATRONAT DNI TYGODNIA

 

Każdy dzień w przedszkolu ma swój charakterystyczny klimat wynikający z przypisanego mu patronatu, w którym realizowane są poszczególne zajęcia i różnorodne formy aktywności zawarte w planie dnia. Codziennie nauczyciel przypomina religijny wątek dnia, który wybrzmiewa we wspólnej modlitwie porannej i kalendarzu tygodnia.

 

Poniedziałek - Dzień poświęcony Opatrzności Bożej. W poniedziałki nauczyciel uwrażliwia dzieci na dostrzeganie darów Bożej Opatrzności w codziennych sytuacjach życia oraz pięknie otaczającego świata przygotowując je krótko do modlitwy i podając intencje. Kształtuje w ten sposób postawę wdzięczności wobec Pana Boga i ludzi – dobroczyńców, za których dzieci modlą się.

Wtorek - W tym dniu nauczyciel przypomina dzieciom Aniołów Stróżów. Zwraca uwagę na ich rolęi zadania, jakie mają szczególnie wobec dzieci oraz potrzebę naśladowania ich w życiu każdego człowieka. Wybiera dzieci pełniące rolę Aniołów Stróżów. Mobilizuje ich do takich zachowań, które byłyby wzorem dla innych.

Środa - Dzień, w którym w szczególny sposób dzieci pamiętają w swoich modlitwach o zmarłych. Nauczyciel wspomina o tym przy modlitwie porannej przybliżając dzieciom także prawdę o niebie, jako miejscu wiecznego życia i szczęścia. Posługuje się przy tym Biblią – Starym Testamentem wykorzystując przystępne opisy postaci i wydarzeń biblijnych.

Czwartek - Dzień, w którym wspominamy pamiątkę ustanowienia Najświętszego Sakramentu. Jest przeżywany bardziej podniośle, dlatego przeważają wesołe zabawy. Nauczyciel czyta dzieciom krótkie fragmenty Ewangelii opisujące to ważne wydarzenie. Wdraża dzieci do wyrażania wdzięczności i radości poprzez dzielenia się tym, co posiadają, poprzez konkretne, drobne czyny.

Piątek - Dzień pamięci o Męce Pańskiej. Dzieci mają możliwość uczyć się stosownego zachowania, powagi i motywacji do dobrych czynów, które są rezygnacją z czegoś, co je kosztuje, ale przynosi dobro innym. Nauczyciel wdraża dzieci do drobnych ofiar, wyrzeczeń, poświęceń. Uwrażliwia na ludzi chorychi ubogich. Nauczyciel w modlitwie porannej ukierunkowuje spontaniczne intencje dzieci na akty dziękczynienia za to, że Jezus oddał za nas życie, przeproszenia Go za brak miłości i zło. W ciągu dnia zwraca uwagę na to, by zabawy dzieci były bardziej ciche, przypomina dzieciom o godzinie śmierci Jezusa.

16. ZESTAW PROGRAMÓW OBOWIĄZUJĄCY W PRZEDSZKOLU

 

W Przedszkolu (Ochronce) Sióstr Służebniczek realizowany jest program pt. „„Od dzieci trzeba zacząć”- Program wychowania przedszkolnego według koncepcji pedagogicznej bł. Edmunda Bojanowskiego” opracowany przez Zgromadzenie Sióstr Służebniczek BDNP w Dębicy w 2008 r. (red. s. Maria Opiela).

Realizacja programu ściśle połączona jest z działaniami opiekuńczymi, obejmuje spektrum zadań w zakresie trzech obszarów: wychowania, zdobywania wiedzy istotnej dla wychowaniai kształcenia umiejętności istotnych dla wychowania.Jako pomoc w realizacji programu nauczyciele po uzgodnieniu z rodzicami dzieci mogą korzystaćz wybranych kart pracy o ile nie są sprzeczne z charakterem i specyfiką przedszkola.

 

 

17. OBRZĘDOWOŚĆ I UROCZYSTOŚCI OCHRONKI

 

Bardzo ważnym środkiem wychowania w naszej ochronce jest obrzędowość oparta na tradycyjnych obrzędach narodowych, ludowych i religijnych.

 

Bł. E. Bojanowski twierdził, że

„Wychowanie jest zachowywaniem obyczajów rodzinnych –

ma charakter zachowawczy tych zwyczajów, z których idą obyczaje.(...)

 

W Ochronce ważniejsze okoliczności życia, które już i w wieku dziecięcym niemały wpływ moralny wywierać są zdolne, uwydatniać należy uroczystymi znamionami. Zwyczaje takowe silnie na wyobraźnię dziecięcą bijące, podnoszą również wartość moralną tychże okoliczności życia, i zewnętrzną formą obrządkową wypowiadają jak najdostępniej ich głębsze znaczenie wewnętrzne”.

 

OBRZĘDY OCHRONKOWE:

  • Uroczyste rozpoczęcie nowego roku szkolnego w ochronce połączone ze Mszą Świętą;

  • Urodziny i imieniny;

  • modlitwa różańcowa w kościele prowadzona przez dzieci i ich rodziców;

  • Akademia z okazji Święta Niepodległości i rocznicy urodzin bł. Edmunda Bojanowskiego;

  • Zabawa andrzejkowa – bal aniołów

  • Spotkanie ze św. Mikołajem;

  • Wieczerza wigilijna z Siostrami i pracownikami przedszkola, otrzymywanie prezentów na Gwiazdkę;

  • Dzielimy się między sobą - dzielenie się słodyczami i zabawkami przyniesionymi z domu oraz znajdującymi się w ochronce;

  • Uroczystość Dnia Babci i Dziadka złożenie życzeń i wręczenie upominków wykonanych przez dzieci;

  • Bal karnawałowy;

  • nabożeństwo drogi krzyżowej prowadzone przez dzieci;

  • „Baranek Wielkanocny”– poświęcenie pokarmów oraz adoracja Pana Jezusa przy Grobie Bożym;

  • Uroczystość Dnia Matki i Ojca;

  • Świętowanie Dnia dziecka w formie wybranej przez nauczycieli ochronki połączona z wręczeniem dzieciom drobnych upominków;

  • Uroczyste zakończenie roku szkolnego połączone ze Mszą świętą.

 

PROMOCJA PLACÓWKI

  • Prezentowanie życzliwej postawy wobec klientów przedszkola;

  • Dbałość o dobrą opinię placówki w środowisku lokalnym;

  • Popularyzowanie wychowania przedszkolnego;

  • Prowadzenie kroniki przedszkola, albumu ze zdjęciami wydarzeń przedszkolnych oraz strony internetowej;

  • Organizacja uroczystości z udziałem zaproszonych gości;

  • Zabieganie o notatki w prasie;

  • Dbałość o estetykę otoczenia wewnątrz i na zewnątrz budynku;

  • Upowszechnianie informacji o przedszkolu.

 

 

18. KIERUNKI DZIAŁANIA (PRIORYTETY) 

 

  • W obszarze działalności wychowawczej, dydaktycznej i opiekuńczej przedszkola:

  • Zapoznanie rodziców i dzieci z postacią Bł. Edmunda Bojanowskiego oraz przygotowanie do przeżywania w listopadzie 2014 roku 200 rocznicy Jego urodzin poprzez prelekcje, inscenizacje, piosenki, wystawy i ilustracje z historii jego życia i działania.

  • Wdrażanie elementów koncepcji integralnego wychowania wg. założeń bł. Edmunda Bojanowskiegow zakresie wychowania religijnego, patriotycznego i przyrodniczego.

  • Wspólnie z nauczycielami opracowanie i modyfikacja w razie potrzeb Koncepcji Pracy przedszkola oraz zapoznanie z nią rodziców i środowiska lokalnego przez stosowanie różnych metod i środków.

  • Tworzenie między ochroniarkami atmosfery otwartości i przyjaznego towarzyszenia oraz tworzenie właściwych relacji między rodzicami, nauczycielami i Siostrami mając świadomość, że właściwe dojrzałe relacje między personelem umożliwiają dzieciom zdobywanie wiedzy, umiejętności, wzorców zachowań.i dogłębnego korzystania z oferty przedszkola.

  • Doskonalenie procesów wspomagania i edukacji dzieci, w tym poszerzenie nowatorstwa pedagogicznego w przedszkolu a w szczególności inspirowanie dzieci do różnego rodzaju aktywności poprzez wprowadzenie metod aktywizujących.

  • Prowadzenie systematycznej obserwacji i diagnozy dzieci oraz ich analizowanie w celu lepszego poznania możliwości dzieci, ich potrzeb rozwojowych oraz zainteresowań.

  • Współtworzenie z dziećmi zasad i reguł drogą do łatwiejszego ich zapamiętywania, podporządkowania się im oraz lepszego egzekwowania przez nauczycieli.

  • Analizowanie skuteczności podejmowanych działań wychowawczych w celu eliminowania ewentualnych zagrożeń w czasie pobytu dzieci w przedszkolu, w czasie wycieczek i spacerów;

  • Doskonalenie metod i form współpracy ze środowiskiem lokalnym i wykorzystanie zasobów środowiska dla celów wychowawczych przedszkola (nawiązanie współpracy z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną,  organizowanie spotkań ze specjalistami, współpraca z Parafią , współpraca z Przedszkolem Państwowym w Czarny Potoku, współpraca między przedszkolami sióstr służebniczek (przedszkole w Szczawnicy, w Łącku),

  • udział w akcji zbierania plastikowych zakrętek na pokrycie kosztów rehabilitacji chorych dzieci.

  • Pozyskiwanie rodziców na partnerów przedszkola.

  • Prowadzenie formacji religijnej rodziców w formie spotkań z rodzicami, udział rodziców w nabożeństwach prowadzonych przez dzieci (różaniec, Droga krzyżowa, Msza św. na rozpoczęciei zakończenie roku przedszkolnego).

 

19. ZAKOŃCZENIE

 

  • Opracowana Koncepcja pracy obowiązuje każdego nauczyciela;

  • Jest dokumentem otwartym, podlega modyfikacji a wszelkie nanoszone poprawki i korekcje zastaną zapisane w formie aneksu;

  • Nauczyciele i dyrektor odpowiedzialni są za zapoznanie z tym dokumentem rodziców;

  • Wchodzi w życie z dniem uchwalenia;

  • Nauczyciele potwierdzają własnoręcznym podpisem dokument potwierdzający zapoznanie z koncepcją.

  • Potwierdzenie od chwili podpisania stanowi załącznik do tegoż programu.

bottom of page